Bøger af Antoni Ossendowski

Zbior opowiadan, do ktorych natchnienie i tematy autor czerpal ze swoich licznych podrozy po Europie, Azji i Afryce. Opowiesci krotkie i proste, ale za to bardzo barwne i ujmujace. Dla czytelnikow lubiacych bardzo realistyczne tlo historyczne. Tom jest wachlarzem roznorodnych utworow przesyconych egzotycznymi kolorami, atmosfera dalekich krajow i obcych ladow: tych goracych i tych lodowatych. Kazda z nowel stanowi jednak odrebna historie dramatu czlowieka doswiadczonego przez los i daje czytelnikowi mozliwosc glebokich refleksji na tematy ogolnoludzkie. Wystarczy jedynie siegnac reka i wybrac ktores z tych opowiadan, by znalezc sie na kilka chwil w niezwyklej scenerii i niepowtarzalnym klimacie utworow wielkiego podroznika i wnikliwego obserwatora - Andrzeja Ferdynanda Ossendowskiego."e;Cala osada rybacka wylegla na brzeg Jeniseju, gdy dwumasztowa lodz "e;Nadzieja"e; odplywala od miasta. Poludniowy wiatr szybko porwal lodz i poniosl ja z pradem pieknej rzeki ku polnocy. Znikl im z oczu Jenisejsk, tylko dluzej od innych budynkow widnialy kopuly cerkwi i dach wiezienia, ale i to nareszcie utonelo w mgle oddalenia..."e;-

"e;Wedrowka w swiat"e; to powiesc, ktorej bohaterem jest mlody chlopak, zmuszony opuscic rodzinny dom. Wojtek, choc zmarla matka pragnela dla niego innej przyszlosci, a ojciec zginal wlasnie na morzu, zaciaga sie na stary statek handlowy "e;Fenina"e;, i wyrusza w swiat. Tak zaczyna sie jego wielka przygoda i jak sie potem okaze zupelnie nowe zycie. Chlopak zwiedza wszystkie kontynenty, poznaje przy tym wielu niezwyklych ludzi, a wsrod nich dwoch prawdziwych przyjaciol. Mimo, ze jego zycie nabiera tempa - rejsy w egzotyczne miejsca, znajomosci z Polonusami i Amerykanami, studia i praktyka lekarska - to mlodzieniec nie zapomina o rodzinnym domu, ktory przysiagl kiedys odzyskac. Niepowtarzalny czar epoki dwudziestolecia miedzywojennego laczy sie wiec w tej ksiazce z egzotyka odlglych wysp i niebezpieczenstwem dalekomorskich wypraw."e;Nazajutrz, przed switem jeszcze, ogromny autokar, unoszac chlopakow wraz z pietnastu studentami szkoly gorniczej, pomknal ku wschodowi. Woz pedzil doskonala szosa przecinajaca Ziemie Przyladkowa az do granicy w Oranie. Mlody Craford, syn dyrektora, siedzial koloWojtka i dawal towarzyszom wycieczki potrzebne wyjasnienia.-

Ksiazka jest zbiorem opowiadan, rozgrywajacych sie w czasie wojny 1920 roku. Autor opisuje tragiczne losy mlodych zolnierzy,ktorzy walczyli z bolszewikami. I wlasnie ten zbior opowiadan staje sie pomnikiem nie tylko dla tych kilkunastu ukazanych tu postaci, ale dla nich wszystkich, dla tysiecy polskich rycerzy XX wieku poleglych w walce z fala bolszewizmu."e;Dowiedziala sie w pazdzierniku dopiero, ze jej Michas zginal bez wiesci w jednej z bitew pod warszawa. Przyjechala do stolicy, obiegla wszystkie urzedy wojskowe, obeszla wszystkie szpitale, ogladala kazdego rannego, myslac, ze ujrzy synka jedynaka, pocieche i radosc zycia, wypytywala kazdego, ale Michasia nie znalazla i nic sie o nim nie dowiedziala.- Niech pani czeka - pocieszano ja w jakiejs kancelarii wojskowej - moze dostal sie do niewoli i napisze.Zdretwiala, zgrzybiala nagle; powracala do domu, toczac walke z sumieniem.- Dla ojczyzny to uczynilam! - odpowiada glosem stroskanej duszy.- To byla zbrodnia! - rzucilo sumienie twarde slowo ..."e;-

Akcja powiesci "e;W polskiej dzungli"e; rozgrywa sie w latach miedzywojennych na Polesiu. Czworka mlodych turystow wyrusza na wakacyjna wyprawe z jednej strony, aby podziwiac piekno dziewiczej przyrody poleskiej, z drugiej zas - aby przypatrywac sie rozwojowi cywilizacyjnemu tego zaniedbanego niegdys terenu. Ktoz moglby przypuszczac, ze Polesie okaze sie kraina tajemnicza i nieokielznana, pelna dzikich zwierzat i bezwzglednych klusownikow, zdradliwych bagien i topielisk, gdzie wybuchaja niszczace pozary, domem mrukliwych Poleszukow i wytrwalych osadnikow, terenem znachorow i wodziankow - prawdziwa polska dzungla w ktorej nastoletnich wedrowcow czeka wiele niebezpiecznych przygod."e;Piekny zwierz zatrzymal sie na szczescie i stal, otrzasajac sie caly i nogami, czyli, jak mowia mysliwi, biegami, odpedzajac tnace go baki - te same, co przez caly dzie dokuczaly chlopakowi ..."e;-

Jeden z najwiekszych podroznikow wszech czasow dzieli sie z nami pelnymi emocji i barw wspomnieniami z podrozy po Algierii i Tunezji. Ossendowski z wnikliwoscia naukowca i wrazliwoscia poety wprowadza nas w idylle egzotycznych ladow, bogactwo kultur i zwyczaje arabskiego swiata, uczestniczy w pulsujacym wlasnym rytmem zyciu tubylcow, zachwyca sie tancem i muzyka. Zaglebia sie w labirynt uliczek i zaulkow starych miast, wsluchuje w opowiesci i legendy, spotyka wojowniczych potomkow Fenicji."e;Zegnam cie, don Miguelu Saavedra Cervantesie, wiem juz, czego mam szukac tu, w bialym Algierze, w tym Argelu, gdzie spedziles piec meczenskich lat! Tak myslalem, zostawiajac poza soba grote Cervantesa i kierujac sie ku sercu miasta. Ku sercu! Sercem jest to stare miasto arabskie, a wlasciwie miasto mieszanej w najdziwaczniejszy sposob ludnosci, osiadlej tu za panowania Turkow. Szerokim wiencem otoczyly je zewszad nowe dzielnice francuskie, nadajace calemu Algierowi zewnetrznie wyglad Paryza, nieco odnowionego i odswiezonego ..."e;-

"Alfred Duquese został w tym roku doktorantem zoologii w Sarbonie. Pracował nad rozprawądoktorską, a że zamierzał ubiegać się o katedrę na jednym z uniwersytetów francuskich chciał napisać pracę orginalną i poważną. Po długim namyśle postanowił pojechać do Marokka, zamieszkać w jakiejś odludnej wiosce berberyjskiej na brzegu morza i tu pracować. Zamierzał bowiem opracować temat o pasożytach ryb morza Śródziemnego. Pożegnał swego profesora, kolegów, wpadł na parę dni do rodziców, mieszkających w Breatonii i z małą walizką oraz pudłem z mikroskopem wsiadł na statek płynący przez Giblartar do Tangeru, melilli, Oranu i dalej na wschód aż do Bizerty. Z Oranu Alfred przerzucił się do Maroka i zamieszkał w małej berberyjskiej "bled" (wioska) Dżurf tuż przy ujściu rzeki Muluji, w chacie rybaków Beni Husseim. Było ich dwóch braci - Brahimi Mhammed. Nie bardzo przypadali oni do serca wesołemu studentowi Sorbony, gdyż ich ponure, skupione twarze i mrocznie połyskujące oczy nigdy się nie rozjaśniały usmiechem ..."Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Na ziemi skolonizowanej przez białych ludzi z rodzi się miłość. Zupełnie niewinna i obca wobec dramatycznej rzeczywistości.Do szkoły kolonijnej przybywa córka generała i gubernatora Miguela Floridablanca – Liza. Dziewczynka budzi powszechne uznanie i fascynację wśród czarnoskórych dzieci, dla których mulat i najlepszy uczeń Enriko Kastellar jest równocześnie bękartem. Dla wszystkich poza Lizą.Lata płyną, a przyjaźń tej dwójki zamienia się w uczucie, które, aby przetrwać, musi się ukrywać. Pewnego dnia nastoletni już Enriko ma zostać wysłany na wyższe studia w Madrycie. Jeżeli wyjdzie, nigdy więcej nie zobaczy Lizy. Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

To zapis wyprawy jaką Ossendowski, wraz z żoną i znajomymi odbył w latach 1925-1926. Pisarz podróżował przez tereny dzisiejszej Gwinei, Mali, Burkina Faso i Wybrzeża Kości Słoniowej, a ówcześnie skolonizowane przez Francję. Relacje tego wybitnego globtrotera z podróży mają szczególny smak. Opisuje miejsca, które poznaje, afrykańskie krajobrazy, faunę i florę, piasek i słońce. Opisuje złoża historii, religii, legendy i mity, które oddziałują na siebie, dając wyjątkowy obraz innych światów i kultur egzotycznego Czarnego Lądu. Przytacza fascynujące anegdoty, opowiadane mu przez napotkanych ludzi. Najbardziej jednak interesują go tubylcy, ich pochodzenie, tradycje i wierzenia. Czytając tę pozycję, mamy bolesną świadomość tego, że to świat, którego już nie ma. Nie istnieją ani te plemiona, ani te miejsca, ani ci podróżnicy, ci dżentelmeni. Dzięki Antoniemu Ferdynandowi Ossendowskiemu Afryka nie pozostaje dłużej kontynentem obcym i nieprzeniknionym."Z Bordeaux do Dakaru nasz Kilstroom płynął dziesięć dni. Już po opuszczeniu Garonny Atlantyk zaczął dość nieprzyjaźnie kołysać czarnym kadłubem naładowanego po same uszy statku ..."Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Na niniejszy tom składają się teksty zawarte w dwóch książkach Czarny Czarownik i Po szerokim świecie. Są one pokłosiem podróży, które autor odbył po Afryce Północnej i Środkowej, Hiszpanii oraz Stanach Zjednoczonych. Zawierają ciekawe obserwacje i refleksje na temat ówczesnego świata francuskich kolonii, północnoafrykańskiego islamu, amerykańskiego ducha rozwoju, a także nowele i szkice dotyczące tych części ziemskiego globu, nierzadko widzianych poprzez pryzmat miejscowej tradycji, potęgi dzikiej przyrody i umiłowania do polowań na "grubego zwierza", nie tylko ze sztucerem, ale i z aparatem fotograficznym w ręku."W Senegalu i w północnym Sudanie spotkać można, i spotkałem istotnie, ślady konkwistadorów z Kartaginy. Nazwali oni tę ziemie - tchnącą śmiercią. Wrażliwy na przejawy natury, skłonny do mistycyzmu i poetyckiego ujęcia rzeczy lud o krwi azjatyckiej tymi kilku słowami określił Afrykę podzwrotnikową. Cały zachodni brzeg tego kontynentu, hen od Sale i Rabatu aż do Kotonu i Duali, groźnie i niegościnnie wita przybyszów ..."Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Tak się tylko zdawało Białemu Kapitanowi- bohaterowi powieści, że osiągnął już swój cel. Wystarczyła krótka wzmianka prasowa, ujrzana przypadkiem w jednych z dzienników, aby odsunął on na bok dalekosiężne syberyjskie plany i wsiadł do pierwszego pociągu zdążającego w przeciwnym kierunku.Nie jest łatwo wskazać ludziom, pochłoniętym walką o bogactwo, drogę właściwą, opartą na prawdziwie chrześcijańskich wartościach.Kogo więc miała na myśli Elza, mówiąć: "Pogubiły się okręty zbłąkane, bezradne, rozmiotane przez dmę nordową po szerokim obliczu morza..."? Syberyjskich poszukiwaczy złota, czy może samego Białego Kapitana? "Najważniejsze podobieństwo bijące w oczy stanowi obojętność dużych, hałaśliwych, bogatych, rozpętanych w biegu miast dla nędzarzy, dla słabych i upadających ze znużenia, a jednocześnie najżywsze, niemal brutalne zainteresowanie się każdym człowiekiem, który nagle wybił się ponad tłum i od tego tłumu nic dla siebie nie żąda..."Antoni Ossendowski (1876-1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

"Przed szkołą kolonialną panował niezwykły ruch. Czarne chłopaki i dziewczęta otoczyły kilku białych kolegów i słuchały z zapartym tchem.- Do szkoły przybędzie sam gubernator!... - zawołał piegowaty, blady wyrostek o zwichrzonych włosach i złych bezbarwnych oczach. - Słyszałem od ojca, że gubernator oddaje swoją córkę do naszej szkoły.- Czy będzie się uczyła razem z nami, Pedro? - spytał mały wiotki Mulat, o pięknej brązowej twarzy.- A cóż ty sobie myślisz, "Cętkowany", że dla zabawy tylko? - odparł Pedro i roześmiał się brutalnie."- Będziesz musiał odstąpić jej pierwsze miejsce w klasie, inaczej...- Inaczej, co ?...- spytał znowu Mulat, a w płomiennych oczach jego, zasnutych mgiełką zadumy, zjawił się nagle wyraz uporu i gniewu.- Ba! - zaśmiał się stojący obok Mulata opasły, zawadiacki chłopak. - Inaczej - wyrzucą cię na zbity łeb! Pamiętaj o tym, Enriko, i wbij to sobie do łepetyny!To mówiąc, uderzył dłonią w czoło kolegi..."Opowieść o wielkiej miłości Mulata, syna oficera hiszpańskiego i Murzynki, do białej dziewczyny, córki gubernatora kolonii. - Będziesz musiał odstąpić jej pierwsze miejsce w klasie, inaczej...- Inaczej, co ?...- spytał znowu Mulat, a w płomiennych oczach jego, zasnutych mgiełką zadumy, zjawił się nagle wyraz uporu i gniewu.- Ba! - zaśmiał się stojący obok Mulata opasły, zawadiacki chłopak. - Inaczej - wyrzucą cię na zbity łeb! Pamiętaj o tym, Enriko, i wbij to sobie do łepetyny!To mówiąc, uderzył dłonią w czoło kolegi..." Opowieść o wielkiej miłości Mulata, syna oficera hiszpańskiego i Murzynki, do białej dziewczyny, córki gubernatora kolonii.Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

To zbiór opowiadań .Wesołe i smutne pisane czasami serio , czasami z przymrużeniem oka historie przedstawiające japońskie obyczaje. Można w nich odnaleźć to, co i dziś fascynuje i wpływa na niezwykłe zainteresowanie tą odległą krainą – honorowych samurajów, tajemnicze gejsze, cesarzy - bogów i znamienitych szogunów. Wszystko ukazane jest z perspektywy o niemal sto lat wcześniejszej, przez pryzmat sposobu myślenia i poznawania obcej kultury ludzi początków XX wieku, dzięki czemu "Szkarłatny kwiat kamelii" jest oknem na dwa egzotyczne dla nas światy. "Widzieć cudzoziemca zapatrzonego w świętą górę i w dodatku coś piszącego - tego było za wiele! Barwnym wiankiem otoczyły Szweda dziewczyny i młode kobiety i, uśmiechając się i szczerbiocąc, zaglądały w jego niebieskie, rozmarzone oczy. Stary urzędnik podniósł się i poszedł do Larsena, z wyrzutem spoglądając na kobiety ..."Antoni Ossendowski (1876–1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.

Ten znakomity podróżnik o wielkiej wiedzy historycznej i geograficznej oprowadza po miejscach kultu – Palestynie, Syrii i Mezopotamii – na każdym kroku dostrzegając ich niepowtarzalność. Te obszary – świadkowie narodzin trzech światowych religii monoteistycznych – stopniowo odsłaniają przed autorem swoje sekrety, przez co poznajemy lepiej mity i legendy starożytnych cywilizacji. Opis tej niezwykłej podróży wzbogacony jest kolekcją unikatowych fotografii z pierwszego wydania dzieła z 1931 roku, które ukazują wyjątkowy klimat czasów minionych."Jestem już w pociągu na trasie Warszawa-Konstanca. Mknie na południe z turkotem kół, ze szczękiem spięć, ze zgrzytem hamulców. Za oknami przesuwają się dobrze znane polskie krajobrazy. Łagodne, miłe, skromne. Zwykle budzą w sercu rzewne, ciche wzruszenie, a potem namiętną wdzięczność, że to nasza ziemia, nasze łany i gaje, nasza rzeka, nasze wsie i dwory... Nasze! Nie słysze obcej mowy, nie spotykam nigdzie śladów twardej ręki niedawnych zaborców..."Antoni Ossendowski (1876-1945) polski pisarz, podróżnik i działacz społeczny, pochodził z rodziny o korzeniach tatarskich. Niezwykle orginalna, barwna postać, mająca wyjątkowo burzliwe życie. Studiował w Rosji i we Francji (matematyka, nauki przyrodnicze, fizyka i chemia). Początkowo był pracownikiem uniwersyteckim w Petersburgu i Tomsku, jednak szybko górę wzięła jego pasja podróżnicza. W pewnym okresie swego życia działacz rewolucyjny oraz zdecydowany przeciwnik bolszewików. Znał biegle 8 języków, w tym tak egzotyczne jak chiński i mongolski. Był drugim - po Sienkiewiczu - autorem polskim mającym największą liczbę przekładów dzieł na języki obce. W okresie PRL skazany na publiczne zapomnienie z powodu demaskatorskiej książki pt. Lenin, surowo oceniającej rewolucję bolszewicką i jej wodza.Ossendowski był podróżnikiem - globtroterem. Odwiedził m.in. Mandżurię, Mongolię, Kraj Ałtajski, Syberię, Indie, Japonię i Indochiny. Autor ponad 70 publikacji podróżniczych. Zajadły antykomunista. Odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury.