Avonturiers

'Avonturiers' is een bundel met verhalen over ontdekkingsreizigers. De verhalen werden grotendeels geschreven toen de auteur in Italië rondom Florence en later Genua woonde. In zijn verhalen weet Van Schendel het reizen, lezen en verbeelden door elkaar te vlechten. Met zijn reisverhalen wil hij niet zozeer de kijk van de protagonist geven, vaak poogt hij vooral een ander te begrijpen. Ook voegt Van Schendel aan zijn reisverhalen vaak een historisch randje toe: zo begint 'Avonturiers' met 'Het boek der wonderen': een grotendeels fictief reisverhaal uit de veertiende eeuw over Jean de Mandeville. Met de overwegend fictieve verbeeldingswereld die Van Schendel opwekt in zijn verhalen zet hij de lezer aan tot reflectie op de werkelijkheid.
De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals 'Een zwerver verliefd' (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; 'Een Hollands drama' (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.