Barnið í gröfinni

Fjölskylda nokkur verður fyrir þeim harmi að missa yngsta barnið og einkasoninn. Eldri systur hans tvær og faðir þeirra eru yfirkomin af sorg, en mest líður þó móðirin. Dagana eftir andlát barnsins verður hún sífellt örvæntingarfyllri og tapar raunveruleikaskyni sínu. Svo mjög syrgir hún drenginn að hún hættir að taka eftir dætrum sínum og eiginmanni.

Nóttina eftir að barnið er grafið laumast móðirin út og leggur leið sína í kirkjugarðinn. Þar situr hún við gröfina og óskar þess að sameinast barninu sínu á ný. En þá ber óvæntan gest að garði.

Þýðandi er Steingrímur Thorsteinsson.
H.C. Andersen (1805-1875) er eitt þekktasta skáld Danmerkur. Eftir hann liggja á fjórða þúsund ævintýra sem þýdd hafa verið á meira en 125 tungumál. Mörg af ævintýrum Andersens fjalla um barnadauða, enda var það ekki óalgengt böl fjölskyldna á hans tíð. Hér notar hann þetta sársaukafulla minni til þess að draga upp litla dæmisögu um það, hvernig nauðsynlegt er að halda áfram með lífið þrátt fyrir sársaukann. Þeim sem gefa sig sorginni á vald eru allar bjargir bannaðar.