Het oude huis

In gedetailleerde stijl geeft van Schendel in 'Het oude huis' een beschrijving van de tientallen bewoners van een oud huis aan de Herengracht in Amsterdam, van de 17e tot de 20e eeuw waarin Schendel zelf leefde.
Het huis speelt de hoofdrol in het boek en vormt het decor voor de levens van tientallen bewoners, wiens levens in Amsterdam in rap tempo aan de lezer voorbijtrekken.

De Nederlander Arthur François Emile van Schendel (1874 – 1946) was een schrijver die bekendheid verwierf met avonturenromans zoals Een zwerver verliefd (1904). Zijn vroege romans zoals zijn avonturenromans hebben een sterk symbolistisch, neoromantisch karakter, wat opvallend is omdat het literaire klimaat in de negentiende eeuw het naturalisme aanhield. Later in zijn schrijverschap sluit hij hier enigszins bij aan door in een concretere en realistischer stijl te handhaven; Een Hollands drama (1935) is hiervan een voorbeeld. Nooit deed hij overigens afstand van de thema’s die hem van meet af aan interesseerden: vrije wil en vrijheid, geluk en eenzaamheid, noodlot en toeval. Hoewel van Schendel overleden is in 1946, ontving hij voor 'Het oude huis' een jaar later postuum de (eerste) P.C. Hooft-prijs.